Zespół cieśni
kanału nadgarstka
lek. Stanisław Chmiel
Zespół cieśni kanału nadgarstka
Zespół cieśni nadgarstka
Zespół cieśni kanału nadgarstka to zbiór objawów związanych z neuropatią nerwu pośrodkowego w kostno-włóknistym kanale utworzonym przez kości nadgarstka oraz ograniczonym od góry więzadłem poprzecznym. Większość zespołów cieśni kanału nadgarstka (ok. 80%) ma charakter tzw. idiopatyczny, co oznacza, że dochodzi wówczas do ucisku na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka przez pogrubiałe więzadło poprzeczne, bez ewidentnej, możliwej do zidentyfikowania przyczyny. Jako że zdecydowanie najsilniejszym czynnikiem ryzyka jest obciążenie genetyczne, zespół cieśni kanału nadgarstka często pojawia się obustronnie.
Przyczyna zespołu cieśni kanału nadgarstka
Rzadszymi, dającymi się zidentyfikować przyczynami zespołu cieśni jest m.in. złamanie końca dalszego kości promieniowej lub kości nadgarstka, gdy dochodzi do zmiany warunków anatomicznych, lub reumatoidalne zapalenie stawów — gdy w przebiegu choroby zapalnej dochodzi do zapalnego pogrubienia błony maziowej ścięgien przechodzących w kanale nadgarstka i wtórnego do zmniejszenia wolnej przestrzeni ucisku na nerw pośrodkowy.
Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?
Najczęstszymi objawami zespołu cieśni kanału nadgarstka jest drętwienie, zwykle nieprzyjemne oraz zaburzenie czucia w obrębie kciuka, wskaziciela, palca środkowego bądź połowy palca obrączkowego, jako że nerw pośrodkowy unerwia właśnie tę okolicę. Ponieważ pomiędzy nerwami pośrodkowym i łokciowym (unerwiającym palce obrączkowy i mały) istnieją gałęzie łączące, objawy mogą też dotyczyć tych dwóch palców.
Oprócz dolegliwości większość pacjentów zgłasza także obniżenie sprawności ręki w postaci osłabienia siły i wytrzymałości, co przejawia się utratą pewnego chwytu, szybszym męczeniem się ręki, jak również kłopotami z wykonywaniem precyzyjnych czynności np. zapinania guzików, szyciem ręcznym itp. Charakterystyczną cechą jest nasilenie objawów w nocy albo nad ranem. Nieleczony ZCKN zwykle prowadzi do utraty czucia w wyżej wymienionej okolicy, osłabienia i zaniku mięśni kciuka.
Diagnostyka i nieinwazyjne leczenie cieśni nadgarstka
Diagnostyka i rozpoznanie zespołu cieśni nadgarstka opiera się przede wszystkim na wywiadzie oraz badaniu klinicznym przeprowadzonym przez lekarza specjalistę. Dodatkowo czasem pomocne są badania, takie jak badanie przewodnictwa nerwu pośrodkowego czy badanie ultrasonograficzne. Pozwalają one potwierdzić rozpoznanie owej dolegliwości, a co za tym idzie, niekiedy określić dokładną przyczynę choroby, a także ustalić plan nieinwazyjnego leczenia zespołu cieśni nadgarstka.
Zespół cieśni nadgarstka — leczenie operacyjne
Jedynym leczeniem przyczynowym jest przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka powodujące zwiększenie przestrzeni w kanale nadgarstka, a także wtórnie zniesienie ucisku z nerwu pośrodkowego (zabieg na cieśń nadgarstka). Klasycznie przecięcię więzadła poprzecznego nadgarstka dokonuję się za pomocą zabiegu polegającego na przecięciu skóry, tkanki podskórnej oraz więzadła poprzecznego nadgarstka. Długość cięcia jest uzależniona od wielkości ręki i grubości obecnej tkanki podskórnej, zwykle wynosi ok. 3-4 centymetry. Jest to skuteczna metoda leczenia, aczkolwiek niejedyna.
Na czym polega operacja cieśni nadgarstka?
Warto wiedzieć, że mimo tego, że można spodziewać się wycofania uciążliwych objawów nocnych szybko po operacji cieśni nadgarstka, to nerw potrzebuje sporo czasu na regenerację. Również objawy związane z uczuciem drętwienia zwykle znikają po dłuższym okresie rekonwalescencji. W niezastarzałych przypadkach według licznych badań skuteczność wynosi ponad 80% (mierzona 3 miesiące od zabiegu i ponad 90% mierzona 18 miesięcy od zabiegu). Operacja cieśni nadgarstka, czyli przecięcia więzadła poprzecznego nadgarstka metodą klasyczną wiąże się jednak z obecnością szwów, pozostawia po sobie bliznę, która często w początkowym okresie po operacji ma tendencję do nieprzyjemnej przeczulicy — dawania nieprzyjemnego odczucia przy dotyku. Na szczęście objaw ten zwykle ustępuje w ciągu pierwszych 3 miesięcy po operacji na cieśń nadgarstka.

Leczenie cieśni nadgarstka bez operacji — czy to możliwe?
Wraz z rozwojem ultrasonografii oraz chirurgii pojawiły się metody przecięcia więzadła poprzecznego nadgarstka metodami małoinwazyjnymi. Mam do zaproponowania Państwu metodę małoinwazyjną przecięcia więzadła poprzecznego nadgarstka pod kontrolą ultrasonografii nicią chirurgiczną, bez potrzeby przecinania nożem skóry, a także tkanki podskórnej. Zabieg na cieśnie nadgarstka wykonuję również w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ).
Cieśń nadgarstka: zabieg
Zabieg na cieśnie nadgarstka polega na wprowadzeniu pod kontrolą USG odpowiedniej igły nad i pod więzadło, przewleczenia przez te igły odpowiedniej nitki chirurgicznej i przecięcia więzadła poprzecznego nadgarstka powodującego objawy. Metoda ta jest oficjalną metodą (opisaną m.in. na Wikipedii Thread carpal tunnel release). Zabieg cieśnia nadgarstka owym sposobem wykonywany jest m.in. przez najbardziej prestiżowy akademicki szpitali w USA, czyli szpital Mayo Clinic (od 2016 roku utrzymujący pozycję najlepszego amerykańskiego szpitala wg U.S. News & World Report; Incisionless, ultrasound-guided approach for carpal tunnel release — Mayo Clinic). Zaletą tej metody jest brak blizny, brak potrzeby ściągania szwów, brak/zmniejszenie nieprzyjemnej tkliwości w obrębie miejsca operowanego oraz wg badań: szybszy powrót do pełnej sprawności. Zabieg endoskopowy jest rekomendowany osobom, którym zależy na szybkiej rekonwalescencji.
Twoje zdrowie jest naszą troską
- +48 721 787 893
- ul. Orzeszkowej 6, 64-530 Kaźmierz
Odczuwasz ból? Masz problemy z ruchomością? Nie czekaj dłużej! Skontaktuj się z nami już teraz i umów się na wizytę. Oferuję kompleksowe usługi medyczne z zakresu ortopedii, zapewniając profesjonalną opiekę i indywidualne podejście do każdego pacjenta.
